Uitslag Bondsfotowedstrijd 2009
De wedstrijd
De resultaten van de Bondsfotowedstrijd zijn binnen. Dit is vooral een wedstrijd tussen de deelnemende fotoclubs. Dit jaar waren het er 163. Maar het is ook een wedstrijd op individueel niveau.
Iedere foto werd door 3 juryleden beoordeeld en kreeg een waardering op een schaal van 0 tot 30. Een nul betekent diskwalificatie (en kwam kennelijk enkele keren voor). Als we de nullen even vergeten, kregen de 1630 foto’s waarderingen tussen de 11 (twee foto’s) en 24 punten (vier foto’s). De beste 45 foto’s zijn speciaal gehuldigd (“goud/zilver/brons”). Dit betekende dit jaar respectievelijk 24, 23 en 22 punten voor een foto.
Onze resultaten
Fotogroep Waalre scoorde gemiddeld 16,6 punten per foto. En kwam hiermee rond de 107e of 108e plaats (plaatsen tot 105 t/m 110 scoorden evenveel punten). De beste twee clubs scoorden 20.6 punten per foto. Dus het verschil tussen zwakkere middenmoot en de top was 4 punten. Dat is een getal om te onthouden voor de strijdlustigen.
Zoals gezegd, kregen de beste vier foto’s van de 1630 foto’s ieder 24 punten. De meeste van onze foto’s scoorden 17 punten. Zoals Kees al aangaf, was er één foto bij van 18 punten: de “Roze Meisjes” van Ria.
De ingezonden foto’s van onze club waren opvallend constant qua punten. Volgens dat criterium, behoren we net tot de top 10% (“standaard deviatie” van 1.17 – toch ergens in bijzonder). Dit betekent een beperkt aantal uitschieters van beperkte omvang. En weinig en geringe negatieve uitschieters. Het verschil tussen onze hoogst gewaardeerde foto en “brons” is 4 punten. Naar mijn idee is dat af en toe voor ons haalbaar (al is het een loterij als het om individuele foto’s gaat). Het is interessant de bronzen foto’s met onze foto’s te vergelijken. Het verschil met “goud” is echter 6 punten en wellicht voorlopig wat veel gevraagd.
Het is interessant dat de enige foto gemaakt door een vrouw ook de hoogste score had.
Mooi, emotioneel of origineel?
Rest de vraag, waar de jury eigenlijk vooral op let: mooi (esthetiek), emoties (aangrijpendheid), of origineel (apart, creatief)? Uit de 10 foto’s van de fotogroep is dat moeilijk op te maken omdat er vooraf vrij sterk geselecteerd is op apart. Foto’s die het vooral van emotie moeten hebben (mijn oud mannetje die zijn kat voert) of gewoon mooi zijn (handen van een foto van een danseres gemaakt door Sipke) scoren allemaal vergelijkbaar. Maar zijn ook apart in de zin dat het niet mee zal vallen om een vergelijkbare foto aan te treffen.
Een blik op de top 45 foto’s en de beste twee fotoclubs levert een groot aantal foto’s met mensen op – ongeveer 55 van de 65 foto’s. Dat help in de emotie dimensie. Enkele foto’s moeten het vrijwel volledig van emotie hebben (b.v. enkele ernstig zieke mensen en zelfs een begrafenis). Daarentegen bevatten toevallig slechts 60% van onze foto’s bevatten mensen. Van de 65 foto’s lijken veel hoog te scoren in esthetiek. Of duidelijker, er zijn vrij weinig foto’s bij die het helemaal niet van esthetiek moeten hebben. Enkele uitzondering om aan te geven wat ik bedoel: deze moet het vooral hebben van creativiteit, en deze moet het vooral hebben van emotie. Volgens mij hebben wij relatief meer foto’s die het niet van esthetiek moeten hebben.
Dus voorlopig hou ik het erop dat voor dit soort jury een foto hoog moet scoren in 2 or nog liever 3 dimensies: de foto moet liefst mooi zijn, iets laten zien dat weinig lijkt op wat de jury al kent, en liefst emotie tonen of desnoods emoties of vragen oproepen. Een voorbeeld dat “slechts” brons behaalde maar duidelijk scoort in 3 assen: ene jongetje dat gedreven aan het dammen in, met vreemde vierkante stenen op een melkglazen ondergrond, met herhaling van blauw en rode tinten en van witte vlakken aan de onderkant en bovenkant. Terwijl het onduidelijk is of er iets hierbij geënsceneerd was.
Dit alles betekent niet dat dit hét recept zou zijn om ideale foto’s te maken. Het is alleen een poging te achterhalen waar een jury op let. En dat is niet hetzelfde.